Op 23 juli was het dan zover. Na bijna 4 1/2 maand varen we samen met Nel en Sandor de Passie terug naar haar ligplaats in Lelystad.

Voorbereidingen
De voorbereidingen op de terugreis starten de 22ste met een autotruc. Twee autos’s in Harlingen en wij met het schip in Lelystad is niet handig.

Als we ‘s-middags het schip verleggen naar de buitenkant op de werf, beleven we een bloedstollend moment. De motor staat af en een opvarende charter snapt niet wat we overdwas drijvend in het kanaal doen. We gaan door het oog van de naald; bijna een aanvaring! Goed voor de hartslag en het zelfvertrouwen kan ik je zeggen. In mijn oren klinkt keer op keer het advies van een medewerker van de werf: RUSTIG BLIJVEN.

Gelukkig is er nog tijd de motor even na te kijken en er wordt wat gesleuteld aan het stationair toerental.

De reis
Als op de 22ste Nel en Sandor rond een uur of acht arriveren vetrekken we naar de buitenhaven. Dat betekent door de Koningsbrug en daarna door de Tjerk Hiddessluis. De sluis is een primeur voor ons; we doen dit met dit schip voor het eerst samen. Het gaat prima dankzij de oortjes waarmee we met elkaar in contact staan en natuurlijk omdat Nel klaarstaat met een grote fender. Dat gaat echt veel beter dan alleen gebarentaal, schreeuwen of op en neer rennen die krappe 25 meter dat we lang zijn.

In de buitenhaven meren we af lang een grote klipper waarop Duitse jeugd bivakkeert. In de voorhaven is een bonte avond aan d gang en zo zien we onder het genot van een glaasje en een toastje, Neptunus en een onderzeeër langskomen. En dat alles tijdens een prachtige zonsondergang over het wad! Het is zo een zeldzame avond dat alles klopt en dat je een heerlijk vrij en zomers vakantiegevoel hebt.

De volgende morgen, de 23ste, varen we met hoog water naar Kornwerd waar we door de sluis gaan. Het is een stralende dag en Nel en ik liggen heerlijk voor pampus op het voordek met een boekje terwijl de mannen richting Lelystad koersen. Door het mooie weer, en het gebrek aan wind worden we wel helemaal opgegeten door een paar miljoen mugjes. Ze prikken niet maar het voelt afschuwelijk. Het lijkt wel een zondvloed!

Rond een uur of vijf passeren we de Houtribsluis bij Lelystad en dan is het nog maar een klein stukje naar de Noordersluis die ons de polder in brengt. Een verval van een meter of 7 is echt indrukwekkend. Als de sluisdeur opengaat en we het Havendiep opvaren, ligt Timo daar met Christa op de QV op ons te wachten. Christa filmt en maakt foto’s. Die zetten we nl op de website! Het laatste stukje op het Havendiep is grappig. We worden door buren (op de buurschepen) verwelkomt. Dan volgt het laatste huzarenstukje: aanmeren aan onze eigen meerpalen. Ook dat gaat goed op een kras op ons nieuwe zwaard na. Onder aan meerpaal steekt een grote moer….

Het voelt vreemd maar het is goed om hier weer terug te zijn! De volgende A4 met klussen aan schip en schuur ligt alweer klaar. En maandag haal ik Zorro op, die ook een nieuw leven begint als scheepskat!