Dit is een “achteraf” verhaal…

Vanaf september 2012 zijn we onderweg geweest. Niet naar een verre bestemming maar naar allereerst Ventis voor achterstallig lakwerk.  Tijdens ons verblijf daar hebben we de knoop doorgehakt om de roef te verbouwen naar onze wensen. In de zomer verbouwen is voor ons een no-go. Dan willen we immers er lekker op uit!

Na het lakwerk zijn we naar Hoorn gevaren en hebben daar heerlijk een maandje in de haven gelegen. Wat een luxe, naast de
hoofdtoren en de Jongens van Bontekoe.  Vanaf Hoorn zijn we naar Medeblik gevaren en ook daar hebben we heerlijk in de Oosterhaven gelegen. Leuke havenmeesters daar! Heerlijk rustig plekje, prachtig stadje. Wel jammer dat we om water te tanken het schip moesten verleggen; dat is dan wel een beetje een toestand.

Vanaf Medemblik terug naar Ventis voor het grote keukenavontuur…..

En een avontuur werd het. Niet alleen de afbraak van het oude maar ook de inbouw van het nieuwe was een ingrijpende gebeurtenis. Ook het weer en de natuur op de plek aan de stijger heeft ons de hele periode vanaf rond Sinterklaas  tot 16 maart verrast en geboeid; we zijn die hele periode doordrongen geweest van de elementen. Zeker ook toen de verwarming het opgaf toen ik ziek thuis was met een longontsteking. 

De keuken
Hieronder een plaatje hoe het was en hoe het geworden is.  We kunnen  je vertellen dat het soms afzien was dat we niet konden koken aan boord. Magnetron-eten ben je snel zat. In de kantine van Ventis  hebben we maaltijden bereid, gegeten en lunchbroodjes gesmeerd. Vaak hebben we bij Dikke Mik een heerlijke daghap gegeten. Hoe langer het duurde, hoe meer verlangen er kwam naar een normaal en geregeld leven; zitten in de roef zonder zaagsel om je heen en orde en netheid op het schip. Tegelijker tijd zagen we de keuken groeien onder de handen van kunstenaar/timmerman Niels, werd de stroomvoorziening verbeterd door Rene, werd er een nieuwe verwarmingskachel door Hans geplaatst en zorgde Valentijn voor een betere afvoer van de motordampen en een gecoupeerde wimpel in de top!

We zijn super blij, gelukkig en dankbaar met het resultaat en op de valreep was het af. Op 15 maart en voer Paul (in een sneeuwstorm) naar de Binnenhaven van Enkhuizen want Ingrid en Andre was beloofd hun bruiloftsfeest nautisch te kunnen vieren op de Passie!  En vandaag zeilen we terug naar Lelystad, staat Paul aan het roer en schrijf ik het achterstallig verslag

De natuur
Wind, storm, ijs, sneeuw we hebben het allemaal gehad. We hebben geklotst in een Margarita van ijsblokjes.  De Passie als blok ijzer van 75.000 ton was de perfecte klankkast om flinke herrie te maken waar je alleen met oordoppen  in kan slapen. En dan ineens weer wakker worden van de intense stilte als alle ijsschotsen aan elkaar vroren tegen de ochtend. Ik heb gestrekt gelegen op de steiger omdat het zo onwijs glad was.

Een paar mooie foto’s om te illustreren hoe het was.

Onvergetelijk, vermoeiend, maar helemaal de moeite waard. We genieten intens van de comfortabele en mooie Passie maar uiteindelijk toch nog steeds het meest van elkaar.