Dat is te lang geleden, maar ons leven is weer in een stroomversnelling geraakt. Paul is inmiddels gelukkig ontslagen. Hij is geslaagd voor de Zeevaartschool en hij heeft nu een maand vrij voor dat hij start in zijn nieuwe job.

De maand vrij besteed hij aan verbouwen van het schip. Natuurlijk kunnen we niet alles zelf en daarom liggen we weer bij SRF in Harlingen om van onze Passie weer een echt zeilend schip te maken.

Vorig jaar draaide het om de techniek, dit jaar om alles wat met zeilen te maken heeft. En dat is wel een hele lijst geworden. Ik doe een opsomming: extra verstaging, een nieuwe giek en gaffel,  een kluiverboom (met zo een leuk net eronder) met kluiverzeil, een fokkeboom met een nieuwe fok, een broodwagen boven het Engels stuurwerk, een koekoek op de bedsteekamer, een nieuwe zeillier, een nagelbank, en een motortje op de ankerlier.

Bij Ventis in Enkhuizen worden mooie naamborden gemaakt en bij Global Sails worden naast de zeilen ook de huiken en lierhoezen gemaakt. Volgende week gaan we nog even het water uit ivm een defect aan de schroefas en de vetpot. Dan maken we van de gelegenheid gebruik om het schip buitenom te schilderen.

Het is trouwens wel een toestand een mast er af! Die is inmiddels geschuurd en in de roestfixeer gezet. Het ding alleen al weegt 1000 kilo.

Het is een erg feitelijk verslag realiseer ik mij nu ik het teruglees. Dus nog even iets over ons. Het gaat helemaal prima. We wonen nu een jaar op het schip en we zijn gelukkig en vinden het heerlijk. Als we weg zijn missen we haar! Het is misschien een beetje vreemd, maar wel lekker…..we houden van haar zoals we nog nooit van een huis hebben gehouden.  De Passie heeft karakter en persoonlijkheid en wij zijn blij dat wij haar mogen kennen.

Binnenkort gaan we echt met de Passie zeilen. We kunnen haast niet wachten.

Meer daarover in een volgend verhaal.