Sterke Zeilverhalen

19
SEP
2010

Heel veel verf en een oerwoud om te temmen

We kunnen rustig stellen dat wij ons niet hoeven te vervelen! En dat doen we dan ook niet. Langzaam maar zeker vlotten de klussen die we op onze lijst hebben staan. Helaas ontstaan er ook weer nieuwe lijstjes.

Voor de liefhebber een impressie van de grootste klussen die we vanaf onze terugkomst in Lelystad hebben gedaan:

– De blokhut uitmesten en herinrichten
– De twee voordeurtjes schuren en beitsen (denk 2 x 4 uur afbijten en 2 x 12 uur
schuren met geduld)
– Meerpalen bekleden (omdat we geen nieuwe krassen erbij willen hebben)
– Roef schuren, grondverven en aflakken (dakje is nu donkerrood
– Een binnenmuur verlengen zodat de kast van Tante Jo er tegenaan past
– Dek behandelen en in de ijzerglimmer zetten
– Gangboord verven (denk rondom, dus 50 meter op je kop hangen)
– Motor bijboot herstellen (Timo zijn uitdaging)
– De davit begaanbaar maken (we gingen nl naar Hoorn voor het vuurwerk en hadden
een taxiboot nodig)
– De motor uitlaat hersteld met dank aan Sandor

Daarnaast hebben we nl nog honderd kleine dingetjes gedaan. De tuin is een andere uitdaging. Inmiddels is het perkje  tot bedaren gebracht en opgevuld met houtsnippers en is het pad aangevuld met nieuw grint. Met Aad (vader Tjomme) ga ik de fruitstruikjes en fruitboompjes temmen. Ook moet de Hortensia tot normale proporties worden teruggebracht net als de Vlinderstruik en de twee rozenstruiken. Verder kan ik me uitleven op een heg van Wilde Wingerd, mooi maar zoals de naam al verraad erg wild!

Het leven aan boord is heerlijk. Je bent op het water en dus dichter bij de natuur. Onze kamer is nu wel ingericht en er ligt een nieuw dik wollen kleed. En nu met de killere avonden gaat de houtkachel aan. Wij zijn, inclusief Zorro, in ons element hier. 

Wat ons op dit moment het meeste bezighoudt is niet de Passie maar de baby van Annika en Tjomme. We delen gedachten over het doorgeven van leven, je eigen nietigheid en tijdigheid. Voor ons voelt het alsof we minuscule radertjes zijn in the circle of live. Voor mij lijkt het op zeilen in een heldere zomernacht; de zon gaat onder, de maan komt op en gaat weer neer.  De nieuwe dag breekt aan met zonsopgang waar je stil van wordt. Een gouden brug van zonlicht reikt naar je schip. De zon als metafoor voor nieuw leven, ons eerste kleinkind.

comment : 0
About the Author

Laat een reactie achter

*

captcha *